Kerstverhaal door acteurs sfeervol tot leven gebracht

17 dec 2022

Bron: ED

Dorpsboerderij Weverkeshof was Bethlehem. Waar soldaten je toegangspas controleren, wijzen geschenken uitdelen, een herder een schaap zoekt en een engelenkoor zingt.

NUENEN – Het Kerstverhaal is universeel bekend. Hoe mooi is het dan als je door het verhaal heen kunt lopen. Dat kon zaterdagavond in Weverkeshof dat was getransformeerd in het Midden-Oosten. Ongeveer honderd vrijwilligers bezorgden er de talrijke bezoekers een sfeervolle beleving van het Kerstverhaal. Zij wandelden in groepen met een gids langs tien herkenbare scenes.

Tollenaar en Gabriël

Al voor de toegangspoort staan schapen en herders. Aan de poort wacht de tollenaar die je twee euro aftroggelt voor hij je binnen laat. Op het terrein wacht Maria, zij vertelt liefdevol over haar Jozef als ze op hem wacht voor het avondeten. Maar niet hij, maar aartsengel Gabriël verschijnt aan haar en brengt de boodschap dat ze een bijzonder kind zal baren.

De bezoekers moeten zich inschrijven bij het ‘Officium’ en gaan in groepjes, vaak ouders met jonge kinderen, verder. Er wacht een gids die vertelt over het mysterie dat die nacht zal plaatsvinden, de geboorte van het licht. Kinderen mogen allemaal een lichtje meenemen. En met hen voorop wordt gaat de tocht de donkere nacht in. De route voert langs een herder die een schaapje kwijt is, zoals mensen soms ook verloren kunnen lopen en een herder nodig hebben.

Identiteitscontrole

Langs de route staan soldaten. ,,We willen jullie toegangspas zien” klinkt het bars. Na de controle gaat de tocht verder. Langs de paden branden overal lampen en hier en daar vuurtjes. De stoere koning Herodes spreekt ons streng toe. ,,Hij is eigenlijk bang is om zijn macht te verliezen” legt de gids de kinderen later op samenzweerderige toon uit.

Wijzen en herders

De drie magiërs met hun kristallen bol laten de kinderen daarop met hun vinger de weg zoeken en geven goudklompjes mee als geschenk. De schaapskooien zijn helemaal achteraan. Drie herders vertellen verheugd dat er een koningskind is geboren. In hun stal en daar zijn ze maar wat trots op. Onderweg daar naar toe passeren we een herberg. Vol = Vol staat er op een bord te lezen. ,,Er kwam een vrouw met een dikke buik op een ezel. Die moet ik niet hebben, ik ben toch geen ziekenhuis” bralt de herbergier. Binnen klinkt gelach.

Ook het nu

Er is ieder jaar een scene in het verhaal die refereert aan de actualiteit. ,,We zijn de enigen die van onze familie over zijn, hier in Ter Apelus. We hopen op een verblijfsvergunning. Er is nergens plek en we moeten buiten in deze tent slapen” vertellen twee vluchtelingen.

Na het passeren van het liefelijke engelenkoor is bij een grote ster eindelijk de stal. ‘Er is een kindeke geboren op aard’ klinkt het bij binnengaan. Rechts eet een ezel van het stro. Links zitten Jozef en Maria. En verschijnt verwondering in de ogen van de kinderen als ze in de armen van Maria een baby’tje zien, een echte.

Verhaal meegeven

Evi (7) en Zoë (6) vonden het allebei leuk, alles, vooral het lichtje en goudklompje maar speciaal het baby’tje. ,,We willen dit verhaal aan onze kinderen meegeven, dat vinden we heel belangrijk” zegt Evi’s vader. ,,De gids heeft het heel goed gedaan. Wij vonden het ook zelf erg mooi.”